من هم دقیقا همین حس رو داشتم وقتی اولین بار می خواستم برم باشگاه. یه مدتی طول کشید تا بفهمم اصلا کسی تو باشگاه به بقیه کاری نداره. هر کس درگیر تمرین خودشه.
یه اشتباهی که من کردم این بود که فکر می کردم حتما باید از اول به سراغ وزنه های سنگین برم. بعد فهمیدم که اصلا نیازی نیست. بهتره یه برنامه سبک شروع کنی و کم کم پیش بری.
نکته دیگه ای که فهمیدم اینه که نباید خودم رو با کسی مقایسه کنم. هر کسی سطح تمرینی خودش رو داره. من اولش خیلی استرس داشتم که فلان خانم چه بدن خوش فرمی داره ولی بعدا یاد گرفتم که هر کسی مسیر خودش رو داره.
یکی از بدترین کارها اینه که بخاطر خجالت از مربی نخوای کمک بگیری. من چند بار بخاطر این موضوع حرکت ها رو اشتباه انجام دادم و عضلاتم درد گرفت. بعد مجبور شدم یه ماه استراحت کنم.
تجربه من نشون داد بهتره اول یه باشگاه خلوت تر رو انتخاب کنی. من اول می رفتم ساعت شلوغ باشگاه که کلی آدم بود و این فقط استرس من رو بیشتر می کرد. وقتی ساعت های خلوت تر می رفتم راحت تر بودم.
من هم دقیقا همین حس رو داشتم وقتی اولین بار می خواستم برم باشگاه. یه مدتی طول کشید تا بفهمم اصلا کسی تو باشگاه به بقیه کاری نداره. هر کس درگیر تمرین خودشه.
یه اشتباهی که من کردم این بود که فکر می کردم حتما باید از اول به سراغ وزنه های سنگین برم. بعد فهمیدم که اصلا نیازی نیست. بهتره یه برنامه سبک شروع کنی و کم کم پیش بری.
نکته دیگه ای که فهمیدم اینه که نباید خودم رو با کسی مقایسه کنم. هر کسی سطح تمرینی خودش رو داره. من اولش خیلی استرس داشتم که فلان خانم چه بدن خوش فرمی داره ولی بعدا یاد گرفتم که هر کسی مسیر خودش رو داره.
یکی از بدترین کارها اینه که بخاطر خجالت از مربی نخوای کمک بگیری. من چند بار بخاطر این موضوع حرکت ها رو اشتباه انجام دادم و عضلاتم درد گرفت. بعد مجبور شدم یه ماه استراحت کنم.
تجربه من نشون داد بهتره اول یه باشگاه خلوت تر رو انتخاب کنی. من اول می رفتم ساعت شلوغ باشگاه که کلی آدم بود و این فقط استرس من رو بیشتر می کرد. وقتی ساعت های خلوت تر می رفتم راحت تر بودم.